Krystyna Mirek, Większy kawałek nieba

Cześć Dziewczyny!

Gdy otrzymałam propozycję zrecenzowania książki Większy kawałek nieba autorstwa Krystyny Mirek przejrzałam informacje prasowe gdzie widniała chociażby opinia Janusza L. Wiśniewskiego brzmiąca: „Optymistyczna opowieść o poplątanych uczuciach i o tym, co w miłości najważniejsze”. Beztrosko uznałam, że skoro optymistyczna to chętnie przeczytam. Wprawdzie do ponuraków nie należę, a moje radosne teksty często przyjmują się w towarzystwie. Jednak miewam też chwile zwątpienia, dziwne stany, a wewnątrz sporo emocji, z którymi nadal jeszcze się nie rozprawiłam;) Czasem dopadają mnie naprawdę czarne myśli. Choć staram się ich nie ujawniać całemu światu;) Zgodziłam się więc nieco bezrefleksyjnie. Po czym uświadomiłam sobie, że jednak zagalopowałam się z pomysłem recenzji tego typu książki na moim głównie kosmetycznym jednak blogu. Słowo się jednak rzekło. Było już za późno by zrezygnować więc ostatecznie uznałam, że recenzja się ukaże. Trochę urozmaicenia raz na jakiś czas nikomu nie zaszkodzi;)

Nie oceniaj książki po okładce, ale okładka przypadła mi do gustu ze względu na dużą ilość niebieskich akcentów. Sprawia wrażenie lekko kiczowatej, ale mimo tego wywołuje we mnie pozytywne skojarzenia;)

Przeczytałam, że Krystyna Mirek nazywana jest literackim „źródłem” pozytywnych emocji, a jej książki podnoszą ludzi na duchu i dodają nadziei. Osobiście nigdy wcześniej nie miałam jednak do czynienia z twórczością tej autorki. Pozycja „Większy kawałek nieba” właściwie też jest nietypowa jak na mnie, ponieważ rzadko sięgam po tego typu książki. Choć od czasu do czasu lubię element urozmaicenia swego żywota;)

Głównymi bohaterami książki jest Wiktor i Iga. On, zamożny restaurator, pochodzący z dobrej, kochającej rodziny z tradycjami. Jego żona zmarła w skutek ciężkiej choroby więc samotnie wychowuje swojego 14 letniego już syna Oliwiera zdając się nie zauważać, że jego syn dorasta i powoli przestaje już być dzieckiem wkraczając w okres buntu;) Wiktor od 3 lat jest w związku z Natalią, która coraz bardziej niecierpliwie oczekuje już na podjęcie poważniejszych kroków dotyczących ich związku. Wiktor jednak sprawia wrażenie jakby chciał, ale się bał. Nadal nie pogodził się ze stratą swojej żony Łucji. Wiktor jest wysportowany i lubi tzw. sporty ekstremalne, co nieszczególnie podoba się jego partnerce. Iga natomiast pochodzi z tzw. rodziny dysfunkcyjnej. Jej matka już nie żyje, a ojciec jest alkoholikiem. Iga skończyła hotelarstwo i przez dłuższy czas pracowała w Anglii. Do Krakowa przyjechała żeby załatwić kilka spraw formalnych. W większości dotyczących jej ojca, który niezbyt roztropnie korzystał z tzw. „chwilówek” i popadł w lekkie tarapaty;) Przechadzając się po rynku Iga trafiła do restauracji Wiktora, gdzie była świadkiem rozmowy dwóch młodych kobiet. Jedna z tych kobiet była umówiona z Wiktorem na rozmowę w sprawie pracy. Jednak zależało jej nie tyle na pracy, co bardziej na podrywie dobrze sytuowanego mężczyzny jakim był Wiktor. Rozmowa nie przebiegła pomyślnie i zaintrygowana tym zajściem Iga postanowiła spróbować swoich sił w pracy jako kelnerka gdyż miała już doświadczenie w tego typu pracy, a w Anglii właściwie nic jej szczególnie nie trzymało;) Iga stara się jednak uchodzić za osobę mocno stąpającą po ziemi, której nie w głowie żadne romanse. Nie chce być zależna od mężczyzny. Choć czasem zdarza jej się marzyć o wielkiej miłości, ponieważ gdzieś w środku czuje się bardzo samotna. Nie miała też zbyt szczęśliwego dzieciństwa. Jej rodzina nie dbała zbytnio o relacje międzyludzkie, a warunki bytowe były dość ciężkie.

Innymi ważniejszymi postaciami są Oliwier (syn Wiktora), Wanda (szefowa kuchni w restauracji) oraz Marysia (gosposia). Oliwier jest 14 letnim rozwydrzonym chłopakiem (typowa dzisiejsza gimbaza;)), który ma świadomość, że nic nie musi, ponieważ bogaty tatuś wszystko podaje mu na tacy. Oliwier jest inteligentny, ma taką trochę duszę młodego wizjonera, ale niezbyt przykłada się do nauki i jak to nastolatek pragnie zaimponować starszym kolegom. Ojciec często nie miał dla niego czasu, przez co nie bardzo potrafią ze sobą rozmawiać. Specjalnie z myślą o nim zatrudnił kolejną już gosposie, ponieważ nie przyjmuje do wiadomości, że jego syn nie jest już małym dzieckiem. Oliwier próbuje jednak uprzykrzyć pracę gosposi, która jest starszą, schorowaną, ale bardzo ciepłą i mądrą kobietą po wielu trudnych przejściach. Opiekuje się niepełnosprawnym mężem oraz pomaga synowej i jej dzieciom gdyż jej syn zginął w wypadku. Żyje im się bardzo ciężko więc Marysi zależy na pracy. Wanda, szefowa kuchni również jest ciepła i mądrą kobietą, która w dużej mierze wychowała Wiktora, a w restauracji dba o dobrą atmosferę wśród pracowników.

Książka jest napisana bardzo współczesnym językiem, czyta się ją niezwykle szybko. Jest trochę tendencyjna (ona biedna i samotna, on bogaty i przystojny), ale czy nie znamy takich historii nawet z najbliższego otoczenia? Autorka ukazuje zarówno ten wystawny świat ludzi zamożnych jak i zwyczajną prozę życia tych, którzy ledwo wiążą koniec z końcem. Wszystko to wygląda bardzo realistycznie. Jednak każdy z tych ludzi próbuje na swój sposób dążyć do szczęścia, starając się nie poddawać mimo przeciwności losu, na które napotykają. Powieść Krystyny Mirek jest bardzo życiowa i aktualna. Większy kawałek nieba podejmuje temat wielu mniej lub bardziej złożonych problemów życia codziennego. Niejasne relacje, trudne wybory. Samo życie;) O dalszych losach bohaterów będzie można się dowiedzieć w kolejnej części.

Książka dostępna jest TUTAJ. 

Czytaliście? A może znacie inne dzieła tej pisarki? 

Wczorajszy wpis L'Oreal False Lash Wings Sculpt.

WIOSENNE ROZDANIE I JAPOŃSKIE ROZDANIE